غزل

نوشته شده توسط Administrator جمعه ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۲۲:۱۷

عشق جوانه می زند از نفس و کلام تو

مَه به کمال می رسد مثل رخ تمام تو

با مِی همدست شوی، منتظرم مست شوی

جرعه به جرعه بوسه یی، چشم نگه به جام تو

شب همه شب جوانی ام گوهر زندگانی ام

عیشِ مسلط به جهان کام من است و کام تو

پیچش و آغوشِ توام پیکر و جان محو کند

ذره به ذره نیستی تا که شوم تمامِ تو

چشم که از روز ازل بر تو فتاد گفتم ام

کِی برسد تا که شوم فریبخورده خام تو!

---------------------------

واشینگتن ۱۲ فروردین ۹۴

این غروب را ببین!

نوشته شده توسط Administrator جمعه ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۲۲:۱۳

حالم از زندگی به هم خورده ست
زندگانی در این سرا مرده ست
بوی نعش اش جهان و جان مرا
ته گودال مردگی برده ست
این که گردانده ست از من روی
یک جهان غصه بارِ بر گرده ست
وان که خورشیدواره زیبا بود
زشترویی چنان سیه چرده ست
وین غروب را ببین که چسان
از دمیدن ماه آزرده ست !

--------------------------

واشنگتن، ۲۹ فروردین ۹۴