روزگاران

نوشته شده توسط Administrator دوشنبه ۰۹ آبان ۱۳۹۰ ساعت ۱۷:۵۷

روزگاری

               جوانی

جهانی پر از شوخکامی  

پر از اختراعِ سخنهای تازه

پر از لذتِ کشف در عمقِ بینش

پر از آفرینش

پر از ماه بود آسمانِ کویرش

 -اگر شاعر از خلوتِ ریگزاران و از سوز سرمای شب می سرود.

●

زمانی جوانسوز گشته ست امروزهامان

زمانی که عادت 

                    سبب سازِ هستی ست

و خارج شدن از صفِ عادت از عادتِ صف

جنون یا که مستی ست.

زمانی که اندوهخواری

                           و حسرت

به معنای اندیشه مَندی ست

و انباشتِ گونه های فریب

مثالی از آینده مَندی ست.

زمانی که  انبوهِ کُرنِشگران در رکابند.

و آنان که می گفته اند ار به راهی قدم در نهند،

چنین و چنان می شود،

                             خوابِ خوابند.

واشینگتن، 8 آبان 1390