فانوس

توجه: باز شدن در یک پنجره جدید. PDFچاپنامه الکترونیک

 

فانوس

 

نگاهت به فانوس

در ژرفنای کبودی

و دریا

         سراسر تلاطم

و فریاد.

 

چه در جانت آید به هنگام خواهش؟

به جز ناب خواهی

به جز یاد.

 

نگاهت به ژرفای آن گمکجایی

                                     که چون باوری ناگزیر

می بینی اش قایقی مانده آن دوُرها  روُی دریا

و موجاخروشی که بر موجِ دیگر چون آوار می ریزد و اوج دیگر...

هیاهوی ویران شدن

                         موج دیگر...

 

چه در جانت آید به هنگام خواهش؟

به جز دل به دریا زدن

چنگ در بطن رؤیا فکندن

و فانوس را بر کفِ بی قرارت نشاندن

و رفتن...

 

واشینگتن، نوزدهم بهمن 1388