از آن روزگاران
تو ماندي
و اين نيمکتِ خاليِ منتظر.
□
چنان سبز
دشتي
که رخشان ترين معنيِ تازگي ست
و سقفي که آبي ترين رنگِ آرامش است
و اين نيمکتِ منتظر
- دهاني گشاده ست از فرطِ خميازه يا
شکلِ حيراني و خواهش است.