کودکانه

        

 

 

چه خوش بود آن زمان :

پنهان شدن در مِهرْ باران .

مرا

     چون کودکي

درچشمهايت

                باز

پنهان کن

و بگذار اين هياهويي که سويِ ناکجايي

هر دم افزا

               حمله مي آ رَد،

مرا ناديده انگارَد.

 

من اکنون در پناهِ صخره هايم

ترسهايم سايه ها را مي شمارد

سايه ها

           خود

                 صخره هايند.

مرا درچشمهايت

                      باز

پنهان کن.

 

 

              مهدی فلاحتی -  ۳۰ تير ۱۳۸۱