و من در سکوتِ سپیده صدای تو را ناگهانی شنیدم...
به هرسوی
بی اختیارانه در جستجویت دویدم
نه حتّا نشانی
به جز آن صدایی
که هملحظه ی بودنش رفت درخاطراتم نشست .
تو را گرچه در جستجویت تمام جهان را دویدم ، ندیدم .
ولیکن حضورت حضورِ صدایی ست،
کزهم نخستین پگاهی که تنها شد انسان شنیدم ./
5 اوت 2006 لندن مهدی فلاحتی |