چه گويم ؟

          

 

 

و باري،

           چه گويم؟

که رؤيا

همه چارفصلش گذشته ست

و درچشمگُستَر

فقط  بارشِ برگ

- آرام،

در خامُشايي که تنها نشان دارد ازمرگ .

 

و خورشيد

- که قادرنبوديم بازَش بياريم،

با چشمِ سرخ ازتبِ اشک و اندوه

در راهِ رفتن پسِ کوه.ِ

                                     

                              

 

                 مهدی فلاحتی                           ۲۳ اسفند ۱۳۸۰