خالي از انتها

جاده در انتها

                 از آسمان

                             خالي ست .

پرنده نشانِ بي بالي ست

پر در هواي عادتِ محض مي زند

نگاهش به آنجا که جاده تمام مي شود :

                                            درّه يي که ترس

                                            جمع کرده است .

پامان به جاده نچسبيده ، امّا

سکوت

          مستولي ست .

جاده در انتها

                 از آسمان

                             خالي ست .

پرنده نشانِ بي بالي ست .

آنجا که جاده تمام مي شود ،

ترس

        درّه را

                 جمع کرده است .

                           مهدی فلاحتی ،    پاريس-  ا اوت ۱۹۹۳