دستم میانِ ظلمت و ...

جانم میانِ ظلمت و مهتاب

                                  می لرزد ،

وقتی که اشکِ تو می ریزد .

 

هرگز درونِ سایه نزیستم .

اکنون که ناگزیر

از بطنِ فاصله یی

                       میانِ ظلمت و مهتاب

می بایدم گذشت ،

جانم درونِ هیاهویِ چشمه یی ست

                                            - آنسویِ چشمخانه های تو .

 

اینجا کجاست ؟

تمامِ جانِ من اینجا

تویی و چشمِ ترَم.

 

                    

                  مهدی فلاحتی    -     5 مرداد 1377