گمشده   

                            

 

 

و من در سکوتِ سپیده صدای تو را ناگهانی شنیدم...

به هرسوی

بی اختیارانه در جستجویت دویدم

نه حتّا نشانی

به جز آن صدایی

که هملحظه ی بودنش رفت درخاطراتم نشست .

 

تو را گرچه در جستجویت تمام جهان را دویدم ، ندیدم .

ولیکن حضورت حضورِ صدایی ست،

کزهم نخستین پگاهی که تنها شد انسان شنیدم ./

 

 

5 اوت 2006 – لندن – مهدی فلاحتی