به ناهنگامی

خاطره

         هرچند زرد ،

زیباست

مثلِ گندمزار .

عشق

با راه راهِ آبیِ دامنش

                           در گندمزار

به رقصی رام

                  می رقصد و آرام

نزدیک می شود .

حسرتِ نداشتنش

                     گاه

می آزردم و حال

                      که در برم است ،

نمی دانمش چه کنم !

                     مهدی فلاحتی ،  پاریس – 15 آبان 1370