به ناهنگامي

خاطره

         هرچند  زرد ،

زيباست مثل گندمزار .

عشق

        با راه راهِ آبيِ دامنش

                                   در گندمزار

به رقصي  رام

                    مي چرخد و آرام

نزديک مي شود .

حسرتِ نداشتنش

گاه مي آزردم و

                     حال

که در بَرَم است ،

نمي دانمش  چه کنم .

           مهدی فلاحتی -   ۱۵ آبان ۱۳۷۰