از جمعه ی گذشته که آکادمی نوبل اعلام کرد جایزه ی امسال این آکادمی به باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا تعلق می گیرد، واکنشها به این خبر، همچنان ادامه یافته است. این واکنشها بیشتر به وضعیت حقوق بشر در ایران مربوط می شود. برخی معتقدند سخنرانی برنده ی نوبل صلح امسال خود زمینه ی این واکنشها را فراهم ساخت. باراک اوباما در سخنرانی روز جمعه گفت جایزه اش را با کسانی که برای دستیابی به عدالت و شان انسانی تلاش می کنند تقسیم می کند؛ با زن جوانی که برای دستیابی به حقوق خود با آگاهی از هجوم خشونت و بارش گلوله در راهپیمایی سکوت، پیش می رود. روز شنبه، روزنامه ی واشینگتن پست، «نوبل برای ندا» را تیتر سرمقاله ی خود کرد و روزنامه ی وال استریت جورنال در مطلبی با عنوان «نوبلِ جایگزین» و با اشاره به بخش ذکر شده از سخنرانی اوباما درباره ی ندا آقاسلطان نوشت: اگر نوبل صلح ِ امسال، به آن سه نفری تعلق می گرفت که همین هفته حکم اعدامشان صادر شد، و به همه ی آن کسانی تعلق می گرفت که به دلیل اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در ایران، تحت محاکمه اند، هر نتیجه یی اگر نداشت، دست کم بر مبارزه ی این افراد، ارج گذاشته شده بود.

این واکنشها نشان می دهد که جایزه ی صلح نوبل، از مفهوم کلی «تلاش برای صلح» فراتر رفته و عرصه های دیگر حقوق بشر را نیز پوشش می دهد. همزمان با اعلام تعلق جایزه ی صلح نوبل به اوباما، و مطرح شدن دوباره ی نام ندا آقاسلطان در عناوین اصلی برخی روزنامه ها، و بار دیگر پرداختن به دادگاههای عدل جمهوری اسلامی در رسانه های جهان، در ایران، بهنود شجاعی اعدام شد و دادستانی تهران اعلام کرد برای 3 نفر از متهمان حوادث بعد از انتخابات، حکم اعدام صادر شده است.