دو رباعی

نوشته شده توسط Administrator جمعه ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۲۲:۱۸

چاپ

 

تا چند میان جاده‌ها چرخیدن؟

تا چند غروب خانه‌ها را دیدن؟

یکشب تو بیا مختصری با ما باش

تا صبح شود به این جهان خندیدن

 

*******************************

شفّاف نمی‌بینیم با چشمی لوچ

نز آنچه گذشتست نز امروزی پوچ

آن روز که برخاستن ما به عبث

شد دورهٔ پوچ دیگر و باعث کوچ

----------------------------
فروردین ۹۴، واشنگتن