من که نبودم

توجه: باز شدن در یک پنجره جدید. PDFچاپنامه الکترونیک

 

این چه بساطی ست که بر پا شده؟
خانه ی بیمار مهیا شده

مملکت از هرچه هویّت تهی
هرچه دروغ است در آن جا شده

اولِ هرچیز، عرق ریختن
آخر هرچیز، چه حاشا شده!

«من نبُدَم آن که سپوزانده ات
خاطره یی بود که رؤیا شده!»

«من نبُدَم داد زدم زنده باد
گر که همه خاک به سرها شده»

«من نبُدم داد زدم مرده باد
همچو شعاری مگر انشا شده؟!»

«من که نگفتم که ببین: معجزه!
ماه، امامانه فریبا شده»

«من که فریبنده نگفتم سخن
لال شوم گر که دهان وا شده»

«من نبُدم؛ باد پیِ موش بود
خود به خود این وضع من و ما شده»

غصه مرا می کُشد آخر چنین
ویزِ مگس خوشترین آوا شده

زود به هجرت روم از این دیار
تا همه گویند دلش وا شده!

===================
واشینگتن، ۸ شهریور ۹۴